نزدیکی مرکز این پرتره کیهانی، در قلب سحابی شکارچی، چهار ستاره داغ و پرجرم به نام ذوزنقه قرار دارند.
آنها در منطقه‌ای به شعاع ۱.۵ سال نوری جمع شده‌اند و بر هسته خوشه ستاره‌ای متراکم سحابی تسلط دارند.
تشعشعات یونیزه‌کننده فرابنفش از ستارگان ذوزنقه، عمدتاً از درخشان‌ترین ستاره تتا-۱ اوریونیس C ناشی می‌شوند و کل درخشش مرئی منطقه ستاره‌زایی پیچیده را تأمین می‌کند.
در تصویر روز ناسا چه می‌بینیم؟
خوشه سحابی شکارچی حدود سه میلیون سال سن دارد و در سال‌های جوان‌تر حتی فشرده‌تر بود. یک مطالعه دینامیکی نشان می‌دهد که برخوردهای ستاره‌ای فراری در سنین پایین‌تر سحابی ممکن است سیاهچاله‌ای با جرم بیش از ۱۰۰ برابر خورشید را تشکیل داده باشد.
وجود یک سیاهچاله در این خوشه می‌تواند سرعت بالای مشاهده‌شده در ستارگان داغ ذوزنقه را توضیح دهد.
فاصله حدود ۱۵۰۰ سال نوری سحابی شکارچی آن را به یکی از نزدیک‌ترین سیاهچاله‌های شناخته‌شده به سیاره زمین تبدیل می‌کند.
گردآوری توسط گروه چاپ کوره ای
تنظیم و نگارش : صبا سلوکی
منبع
